به گزارش خبرنگار مهر، سعید جلیلی دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی شب سه شنبه 17 دیماه با حضور در سازمان فرهنگی رسانهای اوج در مراسم تجلیل از محمدکاظم کاظمی شاعر مهاجر افغان، از او تجلیل کرد.
جلیلی در سخنانی اظهار داشت: امشب نخستین ملاقات حضوری من با آقای کاظمی است اما شاید در طی این سالها و در مراودات دیپلماتیک و سیاسی که با دوستان افغان داشتهام، کمتر ملاقاتی بوده که از او یاد نکرده باشم. سال گذشته در همین ایام در کابل دیداری با آقای کرزای داشتم و بخش زیادی از سخنان ما درباره اشعار این شاعر بود.
وی افزود: در مناسبات میان دو کشو ایران و افغانستان آنچه که میتواند موجب پیشرفت شود، شعر و سرمایه فرهنگی و میراث مشترک و نیز منافع و دغدغههای مشترک میان آنهاست. من به اعتبار مشهدی بودن و سکونت در کوی طلاب مشهد، با عزیزان افغان آشنایی خوبی داشتهام. میدانم که بسیاری از دردهای مشترک میان ما و آنها چیست و درکشان میکنم. سالها میدیدم تغییری که شمشیر روی نقشه جغرافیا ایجاد کرده است، نتوانسته میان ما و این ملت یک خاکریز درست کند.
جلیلی ادامه داد: در سال 77 که به هرات سفر کرده بودم، حسم این بود که در مشهد در حال قدم زدن هستیم. قبل از آن در سال 70 و در دوران حکومت نجیب که ما و افغانستان کمترین سطح روابط سیاسی را داشتیم، روزی در بازار کابل قدم میزدم که فردی مغازهدار که از لباسهای من فهمیده بود ایرانی هستم جلو آمد و در آغوشم گرفت و به شدت گریه کرد و گفت: «کی این دردهای ما تمام میشود؟» در این فضاست که ما شاعرانی را پیدا میکنیم که با خوبی و هنر، این دردها را بیان میکند و حرفی را میزند که سالها بیان نشده است. این به نظر من چیزی جز یک نگاه و آرمان مشترک نیست.
نماینده مقام معظم رهبری در شورای عالی امنیت ملی افزود: مگر ما از شعر و ادب چه انتظاری داریم جز بیان جزییات درد و آرمانهای یک ملت که موجب بصیرت شود. بدون شک گرامیداشت شاعر و برادر اندیشمندی مانند آقای کاظمی نشان از نوعی لطف الهی دارد و نمایشگر نوعی بصیرت و استعداد است که به بهترین شکل ظهور پیدا کرده است.
همچنین در ادامه این مراسم علیرضا قزوه مدیر مرکز آفرینشهای ادبی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی در سخنانی اظهار داشت: یادم هست زمانی که در روزنامه اطلاعات صفحه ادبی «بشنو از نی» را منتشر میکردم، روزی با آقای کاظمی مصاحبهای انجام دادیم و پس از انتشار آنها بسیاری به ما تلفن زدند که چرا با یک افغانی در مورد شعر فارسی مصاحبه کردهاید؟ این نگاه بسیار مایه تاسف من شد و امروز میبینیم که چنین نگاهی در حال اصلاح شدن است.
دیر مرکز آفرینشهای ادبی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی افزود: وقتی کاظمی نخستین کتاب شعرش را میخواست منتشر کند، نامش را گذاشته بود «و آسمان، پدرم». به او گفتم شاعر دیگری اسم دفتر شعرش را گذاشته «و آسمان، خواهرم» به همین خاطر تو بهتر است نامش را بگذاری «پیاده آمده بودم» و پذیرفت و با همین نام منتشرش کرد. من و او بارها لج همدیگر را درآوردهایم و بارها از روی صمیمیت با هم سخن گفتهایم.
قزوه افزود: کاظمی از شاعرانی است که بسیار تلاش کرد تا نگاه مردم ما به افغانستان را تغییر دهد. من یادم هست سالها قبل قیصر امینپور به شب شعری در لندن دعوت شده بود و به دلایلی مایل به شرکت در آن نبود و من را به جای خودش به آن شب شعر فرستاد. من به عمد در آن سفر با خودم هچ پولی نبردم جز سه اسکناس یک دلاری. یادم هست که ضد انقلاب در لندن تلاش زیادی کردند تا نگذارند سخنرانی کنم اما من یک ساعت سخنرانی کردم که نیمی از آن راجع به افغانستان و شعر افغانستان بود. در همان سفر بسیاری از افغانهای ساکن اروپا به دیدارم آمدند که اگر پولی لازم داری در اختیارت بگذاریم و من از مهر و محبت آنها بسیار شرمنده شدم.
دیر مرکز آفرینشهای ادبی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی در بخش پایانی سخنرانی خود خواستار تعیین تکلیف هر چه سریعتر وضعیت قنبرعلی تابش شاعر مهاجر افغان شد که چندی پیش به دلیل پارهای از مشکلات به وی اعلام شده بود که باید سریعا ایران را ترک کند.
نظر شما